گذشته ی استمراری

همونم. همونی که از اول یکی  رو بالا میبرم . اونم باورش میشه بالاس جایگاهش. بعد اون نقطه که حالا دیده شده یه جاهایی به کمک تو، میاد  از روت میشه و تو رو لهت میکنه  در واقع :)

دوباره  کسی که منم، به یه کسایی این اجازه رو میدم که توی ۲۰ و ۲۸ سالگی و ۳۰ و ۳۲ و حالا امروز حتی، برا چندمین بار  با خاک یکسانم کنن. 

آدمی  که عین کوه پشتش وایسادی، امروز با چندتا دینامیت میاد روبروت و  جاشون میده زیررررت و BBBOoooOMM..

پودر شدم :)

پ ن : آدم نمیشم که 

+دیده دریا کنم. اوهام 

+دکلمه ی غروب چمن . ابتهاج

و این : 

http://server4.iranmusic.ir/music/Arman/Songs/Ehsan%20Haeri%20-%20Kooh.mp3