هوس چو گیاهی مرموز رویید ...

هنوز پس از اینهمه روز و ماه و سال علایق ام همانست که بود . ذائقه ام در فیلم و موسیقی و نوشته همان است و در انتخاب آدم ها همان . 

هنوز هم نتوانسته ام مثل بچه ی آدم زندگی کنم . تظاهر را تمرین و زنانگی را تلاش کردم اما هرچه بیشتر، اثرش کمتر بود . 

دستهایم همانقدر کلافه اند که بود . 

نگاهم ...صدایم... همان اندازه مستاصل . ظاهرم به همان اندازه پریشان . پیمانه ی من خود خود خود همانست . 

33 سالگی از راه میرسد که چه چیزی عوض شود ؟هوم؟؟

+روزهای آخر است گمانم ...